Lichamelijk letsel – Margaret Atwood

Dit boek (291 p., vertaling Tineke Funhoff) las ik in het kader van het leeglezen (nou ja, dat kan natuurlijk niet ;-)) van m’n boekenkast. Gelijk toen ik er in begon wist ik dat ik het al had gelezen, maar omdat ik totaal niet meer wist hoe het verhaal zich zou ontwikkelen, las ik toch door. Wat ik me herinnerde was dat het een vreemd boek was, en dat klopt. Het boek is een merkwaardige combinatie van hoe een vrouw probeert het feit dat ze kanker heeft en haar een borst is afgezet probeert te verwerken en van hoe zij ongewild en onbewust verwikkeld raakt in politieke en gewelddadige perikelen in een klein, pas sinds kort aan het koloniale bestaan ontsnapt landje, met een corrupt regiem dat er niet van is gediend dat zijn politieke tegenstanders bij de eerste verkiezingen ook stemmen winnen. Beide lijnen van het verhaal zijn interessant en, naar me lijkt, heel realistisch. Verder is het boek goed geschreven en goed vertaald. Wat wil een mens nog meer?
Overigens las ik nadat ik het boek uit had alsnog het motto (heet dat zo?) voorin, en dat is erg toepasselijk:
“De aanwezigheid van een man suggereert wat hij met je of voor je zou kunnen doen. De aanwezigheid van een vrouw daarentegen… bepaalt wat haar wel en niet aangedaan kan worden.”
(John Berger, Ways of Seeing)

Moord in de Dom – Rom Molemaker

Een leuk, ongecompliceerd speurdersverhaal  (182 p.) over, natuurlijk, een moord in de Dom. Het verhaal is onderhoudend en leest lekker weg. De plot in de zin van ‘wie het gedaan heeft en hoe’  is jammer genoeg niet echt verrassend, maar daardoor eigenlijk wel des te realistischer. Gelukkig lopen er in het gewone leven geen tientallen mensen rond die motief en gelegenheid hebben een ander te vermoorden, zoals in de klassieke detective het geval is ;-)

Kees de jongen - Theo Thijssen

Over dit boek mailde ik in porties aan de boekgrrls:
Ik ben inmiddels aan Kees begonnen. Het boek begint met citaat, dat, voor zover ik het nu kan bekijken, een mooie samenvatting is van het boek: “Tous les enfants ont des imaginations heroïques; ils se voient accomplissant des actions d’éclat qui leur valent la reconnaissance et l’admiration publiques”.
Ik ben inmiddels tot hoofdstuk negen gekomen, en Kees fantaseert er lustig heldhaftig op los, kun je wel zeggen. Maar heeft eigelijk een hazehartje. En aan het eind van hoofdstuk acht ook een klein beetje zelfinzicht: het ziet ernaar uit dat z’n moeder een pak voor hem laat naaien van de stof van een oude mantel van z’n opoe. Dat wil Kees niet, dat is stom, daar kun je niet in gaan lopen, dus hij bedenkt ‘s avonds in bed hoe stenisch hij zal weigeren het te dragen. Maar als hij ‘s ochtends wakker wordt realiseert

The Gathering – Anne Enright

Dit boek stond al een tijd in m’n kast omdat het ooit maandboek was bij de boekgrrls, en nu heb ik me er eindelijk aan gewaagd. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar werden niet ingelost.
Ik schreef het al in m’n verslag over Kees de jongen: dat navelstaarderige gezeur van een vrouw die niet goed in haar vel zit sprak me totaal niet aan. Ik heb het boek dus na 74 bladzijden weggelegd…

XY – Sandro Veronesi

Dit mailde ik over dit boek 326 p.; vertaling Rob Gerritsen) naar de boekgrlls:

Hm, een moeilijk boek om verslag van te doen. Ik heb het al een tijdje uit, en hik er tegen aan.
Dus misschien maar gewoon wat indrukken – deels n.a.v. andere grrlsmails – om het mezelf niet te moeilijk te maken:
* Het begin was moeizaam. Het verhaal van de pastoor wel interessant, maar nogal langzaam. Aan Giovanna ergerde ik me: een vrouw van bijna dertig, psychiater ook nog, die een soort zielig hoopje onzekerheid is. Brr. Met psychoanalyse heb ik ook al niet veel op: een luxe-oplossing voor mensen met
luxeproblemen, dat weet iedereen die weleens een film van Woody Allen heeft gezien (een oudere, hoe zijn nieuwere films zijn weet ik niet). “Wat een ellende. Wat een treurigheid. Zit ik weer te fantaseren over een psychoanalytische sessie die nooit zal plaatsvinden omdat de analyticus me niet meer wil, en zich

Doodskap – Arnaldur Indridason

Wederom een goede en spannende Indridason (278 p.; vertaling Adriaan Faber). Leuk dat het gaat over de excessen in de financiële wereld, daardoor lijkt  het boek helemaal deel uit te maken van het echte leven. En dit keer is Sigurdur Oli de speurder. Ik kende hem uit andere boeken als een niet bepaald sympathieke collega, en ook na dit boek wordt ik beslist geen fan van hem, maar Indridason geeft met dit boek wel meer diepte aan ook dit personage. En ook hier weer meerdere speur/verhaallijnen, waarbij ik overigens blij was dat niet al te uitgebreid werd ingegaan op het gebeuren met de doodskap ;-)

Heerschappij van de angst – Graham Greene

Een boekje  (217 p.; vertaling drs. H.W.J. Schaap) over verraad tijdens de Blitz in Londen. Interessant, lekker leesbaar en humoristisch zoals Greene dat kan doen, maar daardoor wat minder beklemmend dan ik op grond van de flaptekst had verwacht. Het bleef voor mij tot tegen het einde een luchthartig verhaal. Omdat ik voor ik het boekje ging lezen  iets had opgezocht op internet, vond ik achteraf de volgende kenschets van Wikipedia herkenbaar:

“Greene originally divided his fiction into two genres: thrillers (mystery and suspense books), such as The Ministry of Fear, which he described as entertainments, often with notable philosophic edges, and literary works, such as The Power and the Glory, which he described as novels, on which he thought his literary reputation was to be based.”

Isabelle – Tessa de Loo

Een kort en best spannend verhaal (118 p.) over een soort ontvoering, maar eigenlijk over hoe mensen omgaan met schoonheid en lelijkheid. Het verhaal is heel inventief en daarom leuk om te lezen, maar ook een beetje gewoontjes geschreven zodat het wat mij betreft niet smaakt naar meer De Loo.