De zesde mei – Tomas Ross

Wat is een betere datum om aan dit boek (294 p.) te beginnen dan 6 mei 2012? Tien jaar geleden is het gebeurd, ik weet nog precies waar ik toen was en wat ik toen deed (toen = het moment dat op radio 1 gewag werd gemaakt van de moord op Pim Fortuyn), en nu, tien jaar later, wordt het moment herdacht. Zo hoorde ik zojuist Ruud de Wild op Radio 538 (niet meer radio 3, zoals indertijd) die, enigszins onder druk van zijn medepresentatoren, herinneringen ophaalde aan het moment. Hij heeft het allemaal zien gebeuren, is zelfs zelf gewond geraakt door een schampschot, dat heb ik indertijd niet meegekregen – en het is ook niet echt

belangrijk natuurlijk. Wel goed om te horen dat Ruud – een mij overigens beslist niet sympathieke figuur – er geen trauma meer aan overgehouden heeft.
Maar goed, De zesde mei gaat dus over de moord op Pim Fortuyn. Ross heeft bij zichzelf bedacht hoe die tot stand heeft kunnen komen, en heeft bedacht dat de kogel zowel van links als van rechts kwam. Een interessante gedachte en beslist overtuigend gebracht, maar mij toch iets te vergaand. Hoewel ik verder ook niet kan plaatsen hoe Mat Herben het in z’n hoofd heeft kunnen halen om te zeggen dat Pim op ‘t allerlaatst van mening was veranderd over de JSF. Heb altijd gedacht dat een soort wishful thinking was van een jachtvliegtuigenadept, die met gemak het stelletje malloten in zijn fractie achter ‘Pim’ aan kon laten lopen. Goed, Ross’ verklaring gaat dus een stuk verder en heeft mij niet overtuigd, maar wel een heel interessant en spannend boek opgeleverd. Al vrees ik dat het door z’n tijdgebondenheid het volgende jubileum van Fortuyn’s overlijden niet zal halen.