Kees de jongen - Theo Thijssen

Over dit boek mailde ik in porties aan de boekgrrls:
Ik ben inmiddels aan Kees begonnen. Het boek begint met citaat, dat, voor zover ik het nu kan bekijken, een mooie samenvatting is van het boek: “Tous les enfants ont des imaginations heroïques; ils se voient accomplissant des actions d’éclat qui leur valent la reconnaissance et l’admiration publiques”.
Ik ben inmiddels tot hoofdstuk negen gekomen, en Kees fantaseert er lustig heldhaftig op los, kun je wel zeggen. Maar heeft eigelijk een hazehartje. En aan het eind van hoofdstuk acht ook een klein beetje zelfinzicht: het ziet ernaar uit dat z’n moeder een pak voor hem laat naaien van de stof van een oude mantel van z’n opoe. Dat wil Kees niet, dat is stom, daar kun je niet in gaan lopen, dus hij bedenkt ‘s avonds in bed hoe stenisch hij zal weigeren het te dragen. Maar als hij ‘s ochtends wakker wordt realiseert
hij zich dat hij het pak gewoon aan zal passen als het eenmaal bezorgd wordt: 
“Ach, hij wist dat hij het heel zoet zou doen...
Onzin, allemaal onzin, hij hoefde er niet ééns verder meer over te denken.
Over een week liep-ie voor gek...”
Overigens kwam in het eerste hoofdstuk de zwembadpas al aan de orde, ik weet nu dus al hoe die moet ;-)), maar verder speelt de pas (nog?) niet echt een grote rol in het boek.
Evenals Rosa Overbeek: die is in hoofdstuk twee geïntroduceerd en vormt wel voorwerp van Kees' fantasie, maar eigenlijk meer als één van de vele onderwerpen waarover hij dagdroomt. Op deze twee punten is het boek tot nu toe een beetje anders dan ik had verwacht.
Zijn er al andere grrls in het boek begonnen?
Zo niet, dan wacht ik misschien even met doorlezen. Kan makkelijk: er is nog niet echt een verhaallijn die ik zou moeten onthouden. 'T enige is eigenlijk dat vader Bakels ziek is en het financieel niet goed gaat met het gezin (wat waarschijnlijk met elkaar samenhangt omdat ze een winkel hebben en vader niet kan werken).
(…)
> ik geniet trouwens wel van die malle dromen, en herken die ook wel, hoewel
> ik vroeger niet aldoor de wereld aan het redden was.
> misschien omdat dat echt niet van meisjes werd verwacht?
Die dromen vond ik aan het begin van het boek erg leuk, omdat ze in herinnering riepen dat ik dat vroeger ook deed, daar had ik eigenlijk heel lang niet meer aan gedacht.
Ik zie trouwens niet zoveel redderigs in Kees' dromen, het gaat er meer over dat hij ergens ontzettend goed in blijkt te zijn (van tekenen tot schermen tot schaken, en wat al niet) en daarmee bewondering wekt, toch? Of is dit beeld gekleurd door m'n eigen herinneringen? Ik droomde altijd dat ik een hele mooie fee was die van alles kon toveren. Soms ook wel met een wat redderig aspect, als ik me goed herinner ;-)
> ik vind de vondst van campert om kees en rosa hun happy end te bezorgen
> trouwens wel prachtig. jullie?
Hm. Mede daardoor had ik dus het idee dat Rosa een grote rol zou hebben in het boek, wat tot nu toe naar mijn mening niet zo is. Wel heeft Kees inmiddels nogal flirterig haar hoedje afgepakt, maar intussen ben ik bij hoofdstuk 21 en gaat het vooral over de ziekte van vader. Ik vind dat Thijssen hier een heel mooie manier heeft gevonden om duidelijk te maken hoe dat Kees aangrijpt: zijn fantasie laat deze fantasievolle jongen in de steek:
"Kees sloop weleens naar het bed als moe even de kamer uit was. Dan keek hij naar zijn vader z'n ogen, maar die waren meestal dicht, of ze keken strak naar de zoldering. Kees bleef dan wachtend staan en kuchte even, maar z'n vader bewoog niet. Een keer meende Kees toch te zien dat z'n vader naar hem keek, maar toen kreeg-ie een brok in z'n keel van schrik; het leek net een vreemde man die daar lag. Hij werd er ineens bang van en hij was opgelucht toen z'n vaders ogen hem weer loslieten en hij sloop zachtjes weg.
(...)
En als-ie in bed lag, dan probeerde hij te regelen hoe het nu de volgende dagen moest worden. Dat hij uit school kwam en dat moe zei: "Ga nóu 'es kijken naar pa, dan zal je 'es wat zien."
Maar als hij dan probeerde zich voor te stellen hoe pa daar overeind zat en hem vrolijk aankeek, dan lukte hem dat maar niet. Hij kon maar niet anders voor zich halen dan die vreemde man, die niet op hem lette, die langs hem keek."
Ik vind trouwens sowieso dat Thijssen heel mooi beschrijft hoe de wereld eruit ziet door Kees' ogen. En daar hoort dan bij dat je als lezer niet weet waarom zijn ouders af en toe niet goed zijn met opa en oma, en welke ziekte pa precies heeft. En waarom Rosa een tijd niet op school kwam. Misschien komen we daar via Kees nog achter, want hij wordt steeds ietsje ouder en begrijpt dus steeds meer wat er om hem heen gebeurt. Ben benieuwd.
Vind het boek in ieder geval verfrissend na de paar hoofdstukken die ik in The Gathering las: dat navelstaarderige gezeur van een vrouw die niet goed in haar vel zit sprak me totaal niet aan.
(…)
Ik heb het boek uit, en vond het uiteindelijk erg mooi. Na de eerste ruk dacht ik even dat ik het misschien niet uit zou lezen omdat ik het fantaseren van Kees wel erg leuk vond omdat het herkenbaar is van vroeger, maar het daarna een tijdje 'alleen maar dat' was. Gelukkig ging er voor mij daarna toch voldoende 'gebeuren' in het verhaal en vond ik het, zoals al eerder gemaild, een bijzonder knap kijkje in een jongenshoofd.
Overigens vond ik dat bewondering willen oogsten van Kees niet zozeer iets hooghartigs hebben (wat ik een beetje uit jou mail opmaak, Elm2) maar meer een teken van eenzaamheid. Echt goeie vriendjes lijkt Kees toch niet te hebben, dus hij wil graag iets bijzonders doen om aandacht te krijgen, zoiets.
Tegen het einde van het boek werd het dan toch nog romantisch met Rosa. En ook daar week het boek weer af van het beeld dat ik op grond van 'horen zeggen' hierover had. Ik dacht namelijk dat het om een ongelukkige liefde ging, maar die indruk heb ik uit het boek helemaal niet. Er is net iets echts begonnen tussen die twee, iets dat zich niet alleen maar in het hoofd van Kees afspeelt, en dat heeft een open einde. Ik vond het dus een soort happy end, ondanks alle tegenslag waardoor Kees en het gezin Bakels zijn
getroffen.
Leuk om dit boek eindelijk gelezen te hebben!