Weer een interessante Draaisma, dit boekje (130 p.) over geheugen, tijd en
ouderdom, zoals de ondertitel luidt. Het gaat hoofdzakelijk over de werking van
het geheugen als je ouder wordt. Een hoofdvraag is waarom oudere mensen (vanaf
ongeveer zestig) steeds meer en scherpere herinneringen hebben aan hun jeugd
(en dus navenant minder aan recentere tijden). Draaisma noemt een aantal
indrukwekkende voorbeelden van dat fenomeen, dat ‘reminiscenties’ heet. Maar
een echt antwoord op de vraag is nog niet gevonden. Wel ontzenuwt Draaisma en
passant enkele mythen over het het geheugen/de hersenen. Zoals dat
je het
geheugen niet kunt trainen ‘als een spier’: je kunt het niet groter maken door
er veel mee te doen (al kun je het wel ‘in conditie’ houden door het te
gebruiken en achteruit laten gaan door dat niet te doen). En de hersens
bevatten geen enorme hoeveelheid overbodige, d.w.z. niet in gebruik zijnde
cellen. Hierover was ik nogal verbaasd omdat ik heel serieus in mijn
(paramedische) opleiding heb geleerd dat dat wél het geval zou zijn. En hoewel
Draaisma geen echte bewijzen aandraagt voor de onjuistheid van de theorie, is
zijn stelling wel overtuigend: de hersenen woekeren als het ware, al
kronkelend, met de hun toebedeelde ruimte. Het is daarom fysiologisch niet
aannemelijk dat een groot deel van de hersencellen ‘niet nodig’ zijn: die
zouden evolutionair allang uit de weg zijn geruimd. Enfin, zoals Draaisma is
toevertrouwd vertelt hij ook in dit boek op een heel toegankelijke manier over
interessante wetenschappelijke vragen. En hij heeft ook nog een leestip: het
boek “Vereniging Vrijwillige Dood” van M. Frisch, dat gaat over de in de titel
genoemde stichting die vergrijzing wil tegengaan. De enthousiaste beschrijving
van Draaisma deed me denken aan De moderne dood van Carl-Henning Wijkmark. Dat
vond ik een lezenswaardig boekje (zie http://monalisa.weblog.nl/boek-verslag/de-moderne-dood-uit-jaartotaal-16-417-p/),
dus ik zet Frisch naar aanleiding van Draaisma’s aanbeveling op m’n TBR-lijst.Dank voor je bezoek! Maar klik a.u.b. door naar monalisaleest.wordpress.com Daar vind je al mijn boekverslagen en daar kun je, als je wilt, op die verslagen reageren. Sinds 1 januari 2004 houd ik bij wat ik lees. Mijn indrukken zet ik, soms kort, soms wat langer, in een blogbericht op de hierboven genoemde Wordpresspagina. Op de Blogspotpagina die je nu bezoekt staan alleen (kopieën van) verslagen van de boeken die ik las tussen eind 2011 en begin 2013.
Outside of a cat, a book is woman's best friend. Inside of a cat it's too dark to read
dinsdag 31 juli 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten