Het huis van de zeven zusters – Elle Eggels

Dat dit boek helemaal niet mijn cup-of-tea is merkte ik al snel, dus ik heb er maar 29 bladzijden van gelezen voordat ik het weglegde. Minstens eenmaal per bladzijde is er een zinsnede als “toen de herfst al aan het daglicht begon te likken” (bah, denk ik dan) of “In de schemeruren van de realiteit vulde Sebastian de lucht met zorgeloosheid tot het stof danste op de vrolijke toenen die de zwaarmoedigheid overstemden die tussen de naden van de kasseien kroelde” (kun je niet normaal opschrijven wat je bedoelt, denk ik dan). Verder is het Nederlands soms gewoon abominabel: “De meeste meisjes op school  hadden vaak al vlekken in hun broek”. Brr, denk ik dan (en het is dus niet eens een vertaling ;-)). Kortom, niet aan mij besteed, dit boek, misschien wel aan een volgende lezer…