Ellery Queen – Het Egyptische kruis

Nou, leuk hoor, om na zoveel jaren weer eens een mysterie van de Queens te lezen. En dat je van ‘de Queens’ kunt spreken weet ik nu pas, door de korte ‘uitleiding’ van het boek, waarin staat dat Ellery Queen het pseudoniem is van twee samen schrijvende neven.
Er worden in dit boek (298 p. vertaling R. Germeraad) een viertal gruwelijke moorden gepleegd: de overledene wordt onthoofd en daarna gekruisigd. Dit doet Ellery denken aan een Egyptisch kruis, ook al omdat er zich een dwaas in de omgeving van de moorden bevindt die zich uitgeeft voor een Egyptische god. Maar is dit wel het goede spoor?  Zoals gewoonlijk bevat dit boek een  ‘uitdaging aan de lezer’, waarin Queen de lezer kort voor

de ontknoping (op p. 274) vraagt zelf te bewijzen (niet te raden!) wie de dader is.  En zoals het hoort – dus heel anders dan in het uiterst zwakke Caleidoscoop van Linda Jansma – had ik als lezer géén idee (dat gold gelukkig ook voor de andere personages in het boek, zoals de inspecteur en de officier van justitie, met wie Ellery samenwerkte). En moest ik na de uitleg van Ellery toegeven dat  inderdaad alle aanwijzingen vóór de uitdaging uit de doeken waren gedaan. Erg leuk, dus, deze hernieuwde kennismaking, hoewel ik ook moet zeggen dat het boek op een bepaalde manier wel gedateerd is.  Dat is uiteraard het geval omdat moderne communicatiemiddelen en dergelijke nog niet bestonden, maar dat is niet erg. Wat lastiger te accepteren vond ik de manier waarop de politie met verdachten en getuigen omging (ronduit onbeschoft, wat min of meer gebracht wordt alsof het grappig is) en het onderzoek – in hedendaagse ogen – soms ronduit onprofessioneel aanpakt (horen van getuigen/mogelijke verdachten in elkaars bijzijn,  hen op de hoogte stellen van dingen die de poltie beter voor zichzelf kan houden). Gelukkig lukte het me om het boek in dit opzicht te beschouwen als een product van zijn tijd, en heb ik het dus toch met veel plezier gelezen.