Het dierloze gerecht; een vegetarische geschiedenis van Nederland – Dirk-Jan Verdonk

Een doorwrochte, filosofische getinte verhandeling (388 p.) over het vegetarisme in Nederland vanaf ongeveer 1890 (Domela Nieuwenhuis, geen vlees eten uit mededogen en beschaving) tot ongeveer 2007 (dierenactivisme zoals het vrijlaten van nertsen) en alles wat daar tussen zit (bij gebrek aan vlees propageren van het vegetarisme in WO-I , de eerste vegetarische restaurants tussen de Wereldoorlogen, de opkomst van de bio-industrie en de Kabouterbeweging,  enz. enz). Waarin op een bijzondere manier wordt aangegeven waar het over gaat: over hoe mensen omgaan met wat consequent wordt genoemd ‘andere dieren’.  Het gezichtspunt is dus dat mensen en dieren één soort zijn, zodat onvermijdelijk de conclusie is dat de soort mens gedurende deze eeuw steeds gewelddadiger is geworden tegen de andere soorten, in het bijzonder door de ontwikkeling van de bio-industrie en de daaraan verwante bestrijding van dierziektes waarbij het ‘ruimen’ van hele populaties dieren aanvaardbaar wordt geacht. Een heel informatief en interessant boek dat veel stof biedt tot nadenken. Wel heel jammer dat het eindigt voor het fenomeen van de dierenpartij, want die heeft volgens mij toch weer een heel nieuw hoofdstuk aan deze geschiedenis toegevoegd.  Misschien een idee voor een vervolg?